klaar voor vertrek?!
Door: Marije Terwisscha van Scheltinga
Blijf op de hoogte en volg Marije
30 April 2014 | Nederland, Blauwhuis
Al een paar jaar droom ik van Zuid-Afrika. Mijn nicht heeft een paar jaar in Zuid-Afrika gewoond en elke keer wanneer mijn oom en tante terug kwamen van een bezoek aan hun dochter en de foto's lieten zien, werd mijn droom om zelf naar Zuid-Afrika te vertrekken, steeds groter.
Een jaar geleden heb ik de stap gezet om deze droom werkelijkheid te laten worden. Op het Stenden, waar ik mijn opleiding doe, wordt de Grand Tour aangeboden. Hierbij wordt de mogelijkheid geboden om een deel van je studie op een van de buitenlandse locaties van het Stenden te volgen. En deze mogelijkheid heb ik met beide handen aangegrepen.
Een jaar geleden was het voor mij al duidelijk dat ik naar Zuid-Afrika zou vertrekken. Er moesten een paar verplichte hoorcollege's gevolgd worden, een paspoort moest er komen, wat formuliertjes moesten ingevuld worden door docenten, inentingen en zo waren er nog wel een aantal dingen die moesten gebeuren. Toch leek de dag dat ik werkelijk zou gaan vertrekken nog heel ver weg. Maar niets is minder waar, over 2 dagen wordt mijn droom werkelijkheid en vertrek ik naar Zuid-Afrika!
'Heb je er zin in?' Is de vraag die me de afgelopen twee weken het meest gesteld is. Deze vraag doe ik elke keer met een nuchtere 'oohh jaa wel' af. De vraag die daarna vaak gesteld wordt is: 'Ben je ook zenuwachtig?' en daarop antwoord ik dat dat ook best wel mee valt. Het is onwerkelijk,. Al een aantal jaar droom ik er van om deze reis te maken en dat dat nu zo ver is kan ik eigenlijk nog steeds niet begrijpen. Doordat het niet tot me doordrong viel het met de spanning reuze mee. totdat ik gisteravond op bed lag..
"Tsamina mina eh eh
Waka waka eh eh
Tsamina mina zangalewa
This time for Africa"
De stem van Shakira heeft de hele nacht door mijn hoofd gespookt. Hoe ik gisteravond in bed lag, deed me denken aan de avond voor we op schoolreisje gingen naar Slagharen. Ik zat in groep 7 en was had nog nooit in de achtbaan gezeten. Ik vroeg mezelf af hoe het zou zijn en hoe ik me zou voelen. Ik kon me er geen voorstelling bij maken. Dat is ook nu het gevoel. Ondanks dat ik foto's heb gezien en verhalen heb gelezen kan ik me niet voorstellen hoe het werkelijk zal zijn wanneer ik met mijn voeten op Zuid-Afrikaanse bodem sta. Het schoolreisje gevoel van toen is volledig teruggekeerd. Ik vertrek het liefst nu meteen, zodat ik morgen al weet hoe het zal zijn in Zuid-Afrika.
Nu vertrekken zit er alleen nog niet in. Mijn koffer is nog maar voor de helft gepakt, er zijn nog dingen die ik moet kopen voor vertrek, mijn kamer in Leeuwarden moet nog stofvrij worden gemaakt zodat Liesbeth zonder angst voor een astma aanval de kamer kan betreden. Vertrekken zit er nu dus nog niet in. En er zijn natuurlijk ook nog twee avonden met leuke dingen die moeten gebeuren, vanavond nog een avondje in de keet en morgen avond nog een gezellige borrel met de meiden. Dat zou ik ook echt niet willen missen.
Vrijdag is het zo ver! om twintig over vier in de middag vertrek ik met Linda, Irma en Janna naar Zuid-Afrika! Na een aantal jaar van dromen wordt het dan toch echt werkelijkheid. Mijn tijd om naar Zuid-Afrika te vertrekken! Time for Africa!
Een jaar geleden heb ik de stap gezet om deze droom werkelijkheid te laten worden. Op het Stenden, waar ik mijn opleiding doe, wordt de Grand Tour aangeboden. Hierbij wordt de mogelijkheid geboden om een deel van je studie op een van de buitenlandse locaties van het Stenden te volgen. En deze mogelijkheid heb ik met beide handen aangegrepen.
Een jaar geleden was het voor mij al duidelijk dat ik naar Zuid-Afrika zou vertrekken. Er moesten een paar verplichte hoorcollege's gevolgd worden, een paspoort moest er komen, wat formuliertjes moesten ingevuld worden door docenten, inentingen en zo waren er nog wel een aantal dingen die moesten gebeuren. Toch leek de dag dat ik werkelijk zou gaan vertrekken nog heel ver weg. Maar niets is minder waar, over 2 dagen wordt mijn droom werkelijkheid en vertrek ik naar Zuid-Afrika!
'Heb je er zin in?' Is de vraag die me de afgelopen twee weken het meest gesteld is. Deze vraag doe ik elke keer met een nuchtere 'oohh jaa wel' af. De vraag die daarna vaak gesteld wordt is: 'Ben je ook zenuwachtig?' en daarop antwoord ik dat dat ook best wel mee valt. Het is onwerkelijk,. Al een aantal jaar droom ik er van om deze reis te maken en dat dat nu zo ver is kan ik eigenlijk nog steeds niet begrijpen. Doordat het niet tot me doordrong viel het met de spanning reuze mee. totdat ik gisteravond op bed lag..
"Tsamina mina eh eh
Waka waka eh eh
Tsamina mina zangalewa
This time for Africa"
De stem van Shakira heeft de hele nacht door mijn hoofd gespookt. Hoe ik gisteravond in bed lag, deed me denken aan de avond voor we op schoolreisje gingen naar Slagharen. Ik zat in groep 7 en was had nog nooit in de achtbaan gezeten. Ik vroeg mezelf af hoe het zou zijn en hoe ik me zou voelen. Ik kon me er geen voorstelling bij maken. Dat is ook nu het gevoel. Ondanks dat ik foto's heb gezien en verhalen heb gelezen kan ik me niet voorstellen hoe het werkelijk zal zijn wanneer ik met mijn voeten op Zuid-Afrikaanse bodem sta. Het schoolreisje gevoel van toen is volledig teruggekeerd. Ik vertrek het liefst nu meteen, zodat ik morgen al weet hoe het zal zijn in Zuid-Afrika.
Nu vertrekken zit er alleen nog niet in. Mijn koffer is nog maar voor de helft gepakt, er zijn nog dingen die ik moet kopen voor vertrek, mijn kamer in Leeuwarden moet nog stofvrij worden gemaakt zodat Liesbeth zonder angst voor een astma aanval de kamer kan betreden. Vertrekken zit er nu dus nog niet in. En er zijn natuurlijk ook nog twee avonden met leuke dingen die moeten gebeuren, vanavond nog een avondje in de keet en morgen avond nog een gezellige borrel met de meiden. Dat zou ik ook echt niet willen missen.
Vrijdag is het zo ver! om twintig over vier in de middag vertrek ik met Linda, Irma en Janna naar Zuid-Afrika! Na een aantal jaar van dromen wordt het dan toch echt werkelijkheid. Mijn tijd om naar Zuid-Afrika te vertrekken! Time for Africa!
-
30 April 2014 - 16:47
Gert Jan:
Mooi omschreven Marije. Ik wens je veel plezier. Noteer je een paar mooie dingen voor mij, voor de volgende vakantie?
Groetjes -
30 April 2014 - 17:20
Geeske:
Hé Marije,
Dat skoalreiske gefoel noch efkes fêst hâlde hjer. In stikje spanning moat der wol by, dat jowt kleur oant libben. En kleur ha se in Afrika wol.
Lit ús mar mei geniete fan al dyn avonturen dêr.
Winskje dy in prachtige tiid en pas mar goed op dysels. -
30 April 2014 - 19:39
Liesbeth:
Leave Marije,
Fanut it heerlijke waarme Kreta les ik it berichtje fan dij. In hele eer om der ek noch yn foar te kommen haha! Ik bin helaas net bij it meideavondje aanwezig mar we ha elkoar al even in dikke knuffel joen! Ik winskje dij in hiel soad plesier! Make your dream come true :) Jou Welmoed ek in knuffel fan mij en miskyn kin we gau skype mei syn 3en!
Dikke tut Lies -
30 April 2014 - 20:03
Omke August En Tante Anke:
Marije we wensen jou heel veel succes en Zuid Afrika.
Groetnis Omke en Tante -
02 Mei 2014 - 22:30
Koos En Hillie:
Fan 'e middei ha wy ôfskie fan dy nommen op Skiphol. Fjouwer froulju op reis nei Súd Afrika. Fier en fol goeie ferwachtingen op reis. Net iens mear efkes omsjen nei heit en mem dy't noch stiene te swaaien. Hey in protte plesier en goeie erfaringen opdwaan. Dy kin net ien dy wer ôfnimme.
Dikke tút fan ús allegearre.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
